Bliksem Bezoek Bangkok
Dinsdag 13 augustus. Eindelijk was het zover, velen al op vakantie zien gaan en ook al zien thuiskomen, maar vandaag ging voor ons het feest beginnen! Deze keer vertrek met drie (!) gezinnen vanaf Dusseldorf naar Bangkok met Etihad Airways. Een gemeenschappelijke start in Bangkok, de familie Kuipers zou daarna doorgaan naar Bali, de familie van Dijk naar Singapore en wij door naar Maleisie. Reis verliep soepeltjes, prima maatschappij, overstap in Abu Dhabi was kort maar te doen, en om 7.30, inmiddels woensdag 14 augustus, aankomst op de Internationale luchthaven in Bangkok. En toen begon het…
Met 13 personen met baggage in 2 taxis moest kunnen volgens de mevrouw die ons de taxis bezorgde, maar ze had waarschijnlijk met Thaise afmetingen gerekend… Voor ons was het passen en meten, maar zo raakten we wel snel bekend met de Thaise gewoonte, beetje proppen en blijven lachenJ. Ook deze keer weer het bekende Rambuttri Village de bestemming op de Khao San Road, midden in Old Town Bangkok. Na inchecken snel even omkleden om bij de Wild Orchid een bakkie te doen en verdere plannen te maken voor de dag. We hadden maar kort, dus vandaar met de expressboot over de Chao Phraya richting de Wat Pho, het tempelcomplex met de liggende Boeddha. Ook het instappen in deze expressboot was proppen en blijven lachen… Met de drukte op de boot en het beperkte zicht op de kade miste reisleider Bob de juiste pier en was het een klein stukje terug lopen naar de tempel. Wel een stukje langs een marktje met de zo bekende geuren, drukke activiteiten, smalle voetpaadjes, kortom echt Bangkok!
De Wat Pho blijft een mooi complex, wel druk bezocht, maar geeft een prima indruk van het religieuze leven van de Thai. Na dit bezoek was het met de Tuk-Tuk terug naar het hotel. We troffen drie vrienden die er een wedstrijd van wilden maken… En dat lukte, iedere familie in een eigen tuktuk vlogen we door de drukke straten, langs taxis, auto’s en bussen. Soms over de andere rijbaan, spookrijden mag hier blijkbaar wel net als links inhalen. Ook handen en armen binnenboord want veel ruimte kregen de tuktukkers niet. Maar verder alles wel best verantwoord hoor !
Na even afkoelen en bijkomen bij het zwembad zou Bob met Anton voor een pak op pad gaan. Maar Anton was kwijt! We hadden afgesproken bij het zwembad, maar na een uurtje werden wel wat ongerust, want geen Anton, terwijl hij wel daarheen was gegaan. Dan maar bellen, maar voicemail… En plotseling was Anton daar! Wat bleek, het hotel heeft twee zwembaden, allebei boven, maar boven verschillende gebouwen. Anton was wakker geworden van zijn telefoon en vond het wel wat stil op hem heen… Na het aanmeten van de pakken, was het tijd voor het rondje Khao San Road, langs de vele eetkraampjes, barretjes, massagesalons, namaakartikelen, McDonalds met nasi, altijd leuk!! In een leuk tentje aan de straat een tafel voor 13 personen gevonden, met voor iedereen wat lekkers. Bob had nog trek in een toetje en nam van een straatverkoopster een gebakken schorpioen aan. Jammie!!!
Na al deze belevenissen en lekkernijen was een massage echt noodzakelijk, dus daar maar aan toegegeven. Nog steeds 120 Bath (~3 €) voor 30 min voet of rug/schouders, en goed hoor!! Na deze drukke dag was een tijd om het bedje op te zoeken, want de volgende dag zouden we Bangkok weer verlaten, fam van Dijk zou om 4.00 uur opgehaald worden, en de fam Kuipers en wij om 6.30, ofwel in Nederlandse tijd 23.00 respectievelijk 1.30 uur…
Naar de River Kwai
Donderdag 15 augustus. Het via Internet gereserveerde minibusje stond inderdaad om 6.30 voor de lobby van het hotel om de familie Kuipers en ons op te halen. Vroeg, maar we hadden ook veel te doen. Eerst richting de floating market van Damnoen Suduak, de meest bekende van Thailand. Om 8.15 arriveerden we en was het meteen de bootjes in, iedere familie een. Had ook met ff proppen en lachen gekund in 1 boot, maar dit was beter. Nu de ruimte en het zicht op de stalletjes die langs het grachtensysteem stonden opgesteld. Op het water ook veel bootjes met allerlei waar: fruit, groenten, gebakken banaan, hoeden, snuisterijen, specerijen en nog veel meer. Een kleurrijk gebeuren. Ook genoeg andere bootjes met toeristen waar je de Russen zo tussen uithaalde: wel proppen en niet lachen!
Hierna door naar de Railway Market, daar is de markt op en rond het spoor. Maar dit spoor is nog gewoon in gebruik, dus ieder half uur klinkt er een grote gong en dan halen de marktkooplui hun fruit, groenten, vissen, kikkers, vlees weg van het spoor, trekken ze de luifels op en kan de trein er gewoon door. Soms drukken ze het wat plat zodat de trein eroverheen kan…. Prachtig gezicht!!
De chauffeur van het minibusje voerde ons vervolgens naar het War museum JEATH vlakbij Kanchanaburi. Daar deden we de eerste indrukken op van de onwerkelijke realisatie van de Birma-Thailand Spoorweg tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 18 maanden is daar door krijgsgevangenen 415km spoorweg door de jungle aangelegd, om de Japanners hun troepen in Zuid-Oost Azie te laten bevoorraden. Erbarmelijke omstandigheden, vele duizenden doden,waaronder veel Nederlanders. In het museum zagen we hoe men daar in de kampen leefde. Ook een bezoek aan de begraafplaats gebracht. Familie Kuipers kwamen daar nog bekenden uit Nootdorp tegen.
En uiteraard ook langs de bekende Brug over de River Kwai gegaan. Weliswaar een toeristische plek, maar zeker ook de moeite waard, zelfs met het besef dat dit niet de echte brug is. De echte ligt 4 km verder, minder toegankelijk in de jungle, en is meer vergaan.
Het minibusje bracht ons tenslotte naar de pier waar het snelle bootje van ons hotel ons opwachtte. Het River Kwai Resotel resort ligt prachtig aan de River Kwai, met krijtwanden en dikke bebossing. In het zwembad alle vermoeienissen van ons af gezwommen en na een lekkere buffet maaltijd op tijd gaan slapen.
Vrijdag 16 augustus. Bedoeling was om 8.00 het ontbijt te nuttigen, maar beide families hadden de slaap blijkbaar hard nodig en versliepen zich, het werd 9.00….Het ochtendprogramma voorzag in een bezoek aan Mon Village, een dorpje vlakbij de River Kwai meer stroomopwaarts. De lokale stam liet graag zien hoe zij leefden. Woningen op palen, drie olifanten voor een eventueel ritje, de Mon Tempel, klein schooltje voor de lessen van het Mon volk (in het weekend), maar ook zonnepanelen, satelliet tv en een voetbalveld met twee koeien. Veel bewoners werken ook in de resorts die zich langs de River Kwai bevinden. Femke en Floris kregen van een oudere vrouw nog de typische Mon versiering: witte klei op het gezicht J
De terugreis was spectaculair, Bamboo Raften, of beter Rambo Raften. Met een vlot dreven we terug, maar met een zwemvest aan, kon je je ook naast het vlot door het water laten meevoeren!! En dat deden we graag natuurlijk!! Welkome afkoeling in een bijzondere setting! Bob zwom tussendoor nog een nieuw wereldrecord op de 100m vrij : 46,41 sec.
Vanuit het Resotel Resort was er ook nog een mooie wandeling te doen die naar de Lawa Cave leidde. Na moeizame onderhandelingen met de bewaker van deze grot, konden we vlak voor sluitingstijd toch nog naar binnen. In deze grot, een van de grootste in Thailand, was een route uitgezet en mooi verlicht met LED verlichting. Uiteraard ook hier eerst een kleine verering met een Boeddha beeld, maar verder prachtige grotformaties met diverse kleuren, stalagmieten en stalagtieten, veel vleermuizen, een natte vochtige ondergrond en een laag zuurstofgehalte. Toch wel een half uur in doorgebracht, dus daarna aan het zuurstof! Waar overigens vroeger de ouders voorop gingen, zijn het tegenwoordig de kinderen!!
Na weer een gezellige avond met live muziek, kaartspelletjes, wifi en lekkere drankjes spraken we voor de volgende dag echt om 8.00 af voor het ontbijt.
Zaterdag 17 Augustus. Vandaag ook afscheid van de familie Kuipers, zij bleven nog een nachtje maar wij zouden op pad gaan naar Bangkok. In de ochtend nog wel een gezamenlijk programma, naar de Hellfire Pass. Dit museum is 15 jaar geleden door Australia neergezet als herdenking aan de slachtoffers die met name bij de aanleg van dit deel van de spoorweg vielen. Met “Hamertje Tik” moesten de POW (Prisoners of War) hier een groot deel van de rotsen uithouwen om het spoor mogelijk te maken. Zeer indrukwekkend museum en de wandeling over een stuk van dit spoor eveneens. Het wandelen was al zeer inspannend, laat staan hier hard moeten werken met een pistool tegen je hoofd. Het systeem dat de Japanners hanteerden om dit voor elkaar te krijgen was meedogenloos…
Na het afscheid van de familie Kuipers werden we door de Local Pickup truck bij de bushalte afgezet en vervolgden we de reis met de bus naar Bangkok. Deze bracht ons in 3,5 uur weer naar de hoofdstad, voor maar 576 Bath, aanzienlijk goedkoper dan de 4500 Bath die het Resotel voorstelde voor een minibusje terug. En veel leuker!!!
In Bangkok meteen door naar het knusse hotel Phranakorn-Thumlen, een pareltje in Bangkok.
Naar de kampungstay in Maleisie
Het Pharankorn Nornlen hotel waar we deze nacht verbleven, is een van de best bewaarde geheimen van Bangkok. Het voert je terug in de tijd, maar dan in een modern jasje. Bij binnenkomst waan je je al op een oud pleintje, met allerlei schattige winkeletalages van toen. Er is een eigen bakkerij waar de lekkerste gebakjes gemaakt worden (zelf geproefd). De gangen in het hotel en de hotelkamers zijn allemaal beschilderd met dingen van jaren geleden en versierd met oude voorwerpen als bakelieten telefoons en zwart-wit televisies, we keken onze ogen uit! Kijk mee met de foto’s! Het hotel bevindt zich ook in het oude centrum, die avond ook weer rond de supergezellige Khao San Road doorgebracht.
Zondag 18 augustus. Vandaag een reisdag. Vertrek vanaf Don Muang airport met Air Asia naar Narathiwat in het zuiden van Thailand, vlak boven de grens met Maleisie. Geen toeristen aan boord op deze binnenlandse vlucht, en ook niet op de kleine luchthaven. Daar was men in rep en roer want op onze vlucht bleek ook een lokale celebrity te zitten, ging dus niet om ons…. Dit deel van Thailand is nog wat onrustig, vandaar ook de aanwezigheid van diverse militairen. Vanaf de luchthaven met een busje naar de grens en daar Thailand verlaten. Via een stukje niemandsland konden we vervolgens Maleisie binnenlopen, grappig om zo eens over te steken.
Met een taxi eerst langs de ATM om wat Maleisische Ringgit te scoren en toen door naar onze bestemming Pasir Belande in de buurt van Kota Bahru. Dit complex van 7 huisjes wordt gerund door een Nederlands gezin. Prima uitvalsbasis om de omgeving te verkennen. Deze dag kwam dat er niet meer van, wel een duik in het zwembad, met daar overigens een prachtig uitzicht op een riviertje en het platteland. Voor het avondeten togen we naar de buurvrouw, Makcik, de ons een lekkere Maleisische maaltijd voorzette. Wel om 19.00 aanschuiven, want het gebed moest ook nog gedaan worden! In deze streek overheerst de Islam: regelmatig gejengel vanuit de moskee, veel hoofddoekjes en de nodige moskeen. Gelukkig was de ramadan net voorbij, we hoorden dat zo’n periode voor toeristen ook niet prettig is, men verwacht dat je meedoet….
Maandag 19 augustus. Vandaag gaan we per fiets de omgeving verkennen. Een tocht van 24 km voerde ons door diverse kampungs (dorpjes, met veel “hello hello”), langs een vliegermaker, diverse fabriekjes waar kroepoek en seroendeng gemaakt werden, langs apen die kokosnoten uit de palmbomen moesten halen(ahh), langs kraampjes met gebakken banaan (mmm), langs een vissersdorpje en een stukje strand. Via twee overtochten over het water kwamen we aan in Kota Bahru. De warmte had ons aardig te pakken en in een vlaag van verstandverbijstering besloten we naar de McDonalds te gaan! En na nog een bezoek aan een shopping mall waren we genoeg afgekoeld en gevuld voor het laatste stuk terug fietsen. Voor het avondeten besloten we te fietsen naar een Malay Sate House. Werd een spannende tocht, want het werd al donker en met een beperkt kaartje met onduidelijke aanduidingen was het zoeken en oppassen voor het verkeer. Maar lekker gegeten en goed teruggekomen.
Dinsdag 20 augustus. In de Kampung Banggol waar Pasir Belande staat, is ook een batik fabriek en Manouk en Femke volgden daar een echte Workshop. Tussen de professionals die prachtige dessins met hete wax maakten en vrouwen die de kleuren erop aanbrachten, lieten de dames hun creativiteit de vrije loop met prachtig resultaat. Ze kregen nog net geen baan aangeboden J. Verder vandaag rustig aan gedaan, nog even naar een shopping mall en gerelaxed bij het zwembad, wat gekanoot in de rivier en weer gegeten bij de buurvrouw.
Over olifanten, bloedzuigers en baby waterschildpadjes
Woensdag 21 augustus. Vertrek naar de volgende bestemming, Lake Kenyir. Wel via een flinke omweg, namelijk met de Jungle Train van Wakaf Bahru naar Gua Musang in de Taman Negara. Vertrek 7.48, aankomst 12.30, kosten €1,75 per persoon (alleen derde klasse). En deze omweg werd mede mogelijk gemaakt door Auyun, de taxichauffeur die ons eerst naar Wakaf Bahru bracht en ons in Gua Musang weer zou opwachten met de koffers, wat een luxe… En na een fraaie tocht in zowaar een airco trein, langs simpele haltes en officiële stations uit de Britse tijd, konden we de taxirit vervolgen naar Lake Kenyir, maar wel een stuk minder comfortabel. De weg tussen Gua Musang en Lake Keynir was weliswaar geopend maar verre van af en zonder verdere aanduidingen. Vele gaten in de weg, veel gruis, over ca 80km langs palmboom plantages voor de palmolie en grote vrachtwagens met dikke regenwoudbomen. Maar het afzien werd beloond met een bezoek aan de olifanten opvang Getiar Sanctuary, dat langs deze weg lag. We waren daar de enige toeristen en mochten ze zelf voeren! Er waren er eerst 4, maar paar maanden terug was er weer een vrouwtjes olifant alleen gevonden en deze bleek ook in verwachting. Haar drie maanden oude olifantje was een schatje!
In het Lake Keynir resort kwamen we weer een beetje bij van deze barre tocht, met een prachtig uitzicht over het complexe merensysteem. Dit Lake Keynir is een kunstmatig aangelegd meer, door het plaatsen van enkele dammen, is een fraai natuurgebied ontstaan, met veel vogels, vissen en nog stukjes regenwoud.
Donderdag 22 augustus. Vandaag tijd om dit merengebied te ontdekken. Aangemeld voor de excursie “Jungle trekking”. Er was een ander Nederlands gezin dat ook meeging, zij hadden zich iets anders voorbereid dan wij: Helemaal ingepakt en met bergschoenen,terwijl wij op onze slippers en in korte T-shirts deze klus dachten te klaren. Er waren geen speciale instructies gekomen en met onze eerdere jungle trekking ervaringen dachten we voldoende voorbereid te zijn. Maar na een boottocht naar het betreffende eiland, hadden we na een paar meter lopen al de eerste bloedzuigers op onze voeten zitten. Angelique had gelukkig wel een paar dunne sokken aan, maar de anderen hadden gedurende de tocht eigenlijk alleen maar oog voor de voeten en het verwijderen van de bloedzuigers. Stilstaan was fataal, alleen door in beweging te blijven bleef je de suckers voor. Ze kunnen eigenlijk geen kwaad en het beste is om ze gewoon te laten zitten, dan zuigen ze zich vol en na afloop plakken ze het wondje weer netjes. Maar ja, het voelt niet lekker, dus liever verwijder je ze, en dan wordt het een bloederig tafereeltje….
Van de omgeving niet veel meegekregen, dus in de middag op een Lake Cruise richting de Herbal Garden en de Saok waterval. Dat was wel genieten, de waterval hadden we voor ons zelf. In een glibberige waterval bleek 10 seconden voor de zelfontspanner net te weinig…
In de avond nog van een lekker buffet in het resort genoten. Het resort ligt mooi, maar mag zeker enig onderhoud hebben. Dat geldt voor meer gebouwen in Maleisie, men heeft weinig oog voor de buitenkant. Veel rommel op de weg en langs de huizen, het interesseert ze niet.
Vrijdag 23 Augustus. Vandaag de reisdag naar het Gem Island, zo’n 80km. Vervoer is hier gemakkelijk te regelen, genoeg taxi’s die je voor schappelijke prijzen willen vervoeren, zelfs op vrijdag. In dit grotendeels moslimgebied is vrijdag de vrije dag en is veel gesloten, erg rustig onderweg. Vanaf Marang de boot genomen naar dit eiland met maar 1 resort: Gem Island Resort en Spa. Aan deze kant van de Maleisische kust is het nu zomerseizoen en volop zonnig, maar van oktober tot maart hoef je er niet heen vanwege de moesson regens. Op dit eiland is er speciale aandacht voor de waterschildpadden, deze zijn zeer kwetsbaar. Van de 1000 eieren die een waterschildpad op het strand achterlaat, zijn er uiteindelijk maar 1-2 die volwassen worden. Hier worden de eieren die gelegd worden op een apart strandje bewaard tot ze uitkomen en dan worden de kleine schildpadjes in een bassin een paar maanden gevoerd tot ze wat groter en sterker zijn. Uiteindelijk worden ze weer in zee vrijgelaten, met de hoop dat er meer het overleven.
Zaterdag 24 augustus. Prachtige zonnige dag op dit bounty eiland. Lekker luieren, wat kano-en, snorkelen, lekkere lunch, weer wat snorkelen en kano-en, schildpadjes verzorgen, lekker dineren. Spreekt verder voor zich!
Prachtige Perhentian Islands!
Zondag 25 augustus. Afscheid van Gem Island, en op naar de Perhentian Islands. Taxi stond klaar bij aankomst in Marang, een gezellige chauffeur met lekkere zoutjes bracht ons snel naar Kuala Besut. Daar bekend terrein, ook weer naar hetzelfde reisbureau. We hadden nog 1,5 uur voor de speedboot vertrok, dus konden nog wat lekkers inslaan en een echte volleybal scoren bij een Chinees winkeltje, voor de strijd met de familie van Dijk. En na een supersnelle overtocht in de speedboot kwamen we om de afgesproken 14.00 aan bij het Coral View Island Resort, waar Anton, Monique, Bente, Sten en Mika al ons opwachtten. Prachtig huisje aan het strand, vlakbij het beachvolleybal veld, bij een heel gezellig complex. Op dit complex ook een 5 sterren PADI school, dus meteen e.e.a. afgesproken om onder water te gaan!! En meteen op zoek naar de waterschildpadden, die zouden hier vaak aan het “grazen” zijn. En gevonden, heel wat maatjes groter dan de versies die net geboren waren…
Maandag 26 augustus. Bob, Anton en Monique hadden om 8.30 afgesproken voor de Scuba Review (verfrissingscursus), de laatste duiken waren voor allemaal wel weer even terug. Goed om te doen, en daarna meteen door voor een duik op het rif voor het complex, totaal 82 min onder water! In de middag waren Manouk, Sten, Bente en Mika aan de beurt voor hun kennismaking met het duiken: Scuba Discovery Dive! Na een video en uitleg van een Nederlandse instructeur en tevens baas van veel complexen in Maleisie, was het flessen om en onder water! Sten en Mika hadden veel drijfvermogen, dus de instructeur hield ze beneden. Uiteindelijk ook zo’n 50 minuten onder water geweest, op max 9m en genoten van het prachtige koraal, vele vissen en het zweven in het water!!. De kids deden nog even hun steigerungs op het strand, de voorbereiding van het nieuwe seizoen was tenslotte in Nederland ook al gestart.
Vorige keer op de Perhentian hadden we lekker gegeten op het strand bij Abdul Chalet, via een spannend en warm paadje door een stukje bos konden we dit strand bereiken. Helaas was Abdul vol, maar bij Tuna Bay toch lekker gegeten. Terug door het bos was geen optie, maar gelukkig bood de watertaxi uitkomst. Na de gebruikelijke onderhandelingen, konden we het eens worden over de prijs, De reden van verdubbeling van het tarief na 19.00 werd duidelijk na de eerste meters. Weinig zicht en veel rotsen, maar veilig werden we weer afgezet.
Dinsdag 27 augustus. Weer vroeg op voor Bob, Anton en Monique, voor een duik naar misschien wel de mooiste duikstek van de Perhentian: Tokong Laut. Voor Bob de 50ste duik alweer en het werd een prachtige: allerlei soorten koraal in de meest waanzinnige kleuren, ontelbaar veel vissen, los en in scholen, murenen, trigger fish, lion fish, baby haaien en zelfs een nurse shark! 51minuten volop genieten!! Om 10.45 weer terug en toen meteen weer door, op snorkeltrip met beide families naar de Rawa Islands, Lighthouse en naar de schildpadden. Ook dit werd een hoogtepunt, prachtige snorkelplekken, met veel vis, en helemaal als je ze een boterham voert. Mooie exemplaren van de Parrot fish, roggen, schildpadden en zelfs een black-tip reef shark!! Ook barracuda’s die profiteerden van deze vele vissen, voor onze ogen werden er een genuttigd. Voor het eten nog een volleybal wedstrijd tussen de mannen en de vrouwen, het werd een spannende 3-2…
Woensdag 28 augustus. Geen uitslapen voor Bob en Anton, ze wilden graag nog een keer down-under. Deze keer naar Tiger Rock. Iets minder spectaculair qua vissen, maar wel mooie rotsformaties, begroeid met vele soorten koraal, tunnels om doorheen te zwemmen, een schildpad en ook wel de nodige andere duikers, de Perhentian zijn zeer gewilde duikeilanden, en terecht. In de middag eerst de volleybal revanche, maar dat lukte niet helemaal, 3-1 voor de mannen… Nog maar een andere keer proberen, dames J. Verder lekker op het strandje geluierd en gerelaxed, morgen weer de reisdag terug naar Bangkok.
Bliksem Bezoek Bangkok deel 2 en Afscheid
Donderdag 29 augustus. Om op tijd het vliegtuig in Narathiwat in Zuid Thailand te kunnen halen, hadden we een prive bootje gecharterd dat ons en de familie van Dijk zou ophalen van het resort en na een razendsnelle overtocht in de speedboot zaten we al om 7.30 aan het lokale ontbijt op het vaste land in Kuala Besut. Toen in het minibusje naar Pulau Rantang, op de grens met Thailand. Daar eerst uitchecken in Maleisie, lopend de grens over en toen weer inchecken in Thailand. Om een minibusje ook voor het laatste stukje naar de luchthaven te regelen, sprongen Anton en Bob achterop bij twee taxiscooters en kon bij een lokaal reisburo in het dorpje nog een busje geregeld worden. Al met al op tijd voor de vlucht en om 14.00 landden we weer in Bangkok. Voor de laatste avond en dag hadden we ons toevlucht weer tot Rambuttri Village gezocht, een ideale uitvalsbasis. Ook voor de shopping malls, met twee tuktuks dachten we ons snel daarheen te kunnen verplaatsen, maar de verkeer was zelfs de tuktuks de baas, laatste stukje lopen maar. Leuk geslaagd daar verder.
De laatste avond op de Khao San Road op gepaste wijze gevierd, met uitgebreid diner, de nodige massages, nog wat shoppen, lekkere drankjes, etc!
Vrijdag 30 augustus. Ook vandaag weer vroeg op, want we gingen fietsen door Bangkok met Co van Kessel! Co zelf is er niet meer, maar Jackie ontving ons hartelijk en leidde ons door de kleine steegjes en paadjes richting diverse tempels, markten, huisjes, heilige bomen, werkplaatsen, enz. Met de fiets leer je het echte Bangkok kennen, vinden wij, met de aardige mensen, de lekkere en minder lekkere luchtjes, de broeiende atmosfeer, de fraaie natuur, de vele kleuren, de overal aanwezige boeddha’s en de bedrijvigheid op de markten. En dat zonder dat je je behoeft te begeven in het drukke verkeer!
Na nog een middagje gezellig rondslenteren in Bangkok, vertrokken we om 17.00 richting te luchthaven en kwam er een einde aan weer een superreis naar Thailand en Maleisie, we hebben weer GENOTEN.
Tot een volgende keer?
Liefs BAMF
P.S. Tip: Als je je niet helemaal lekker voelt, meld dat dan niet aan het cabinepersoneel, want dan gelden er allemaal strenge regels en loop je kans niet verder te mogen vliegen, dit overkwam de familie van Dijk. Gelukkig is inmiddels iedereen weer thuis!
